Dinsdag kunnen we na een week eindelijk weer verder met de vakantie. Het weer is opnieuw niet denderend, dus we besluiten naar Liberec te gaan. Dit is een wat grotere stad bij de Poolse grens waar we vast een middagje kunnen gaan winkelen. En dat klopt. Er is een gigantisch winkelcentrum waar Johan eindelijk zijn nieuwe sportschoenen koopt en JH lage wandelschoenen. Maar de beste koop is toch een keramisch kacheltje voor in de tent. Met herfstachtige weeromstandigheden in het verschiet, is zo’n kachel geen overbodige luxe.
De woensdag begint fris maar droog. Het lijkt een prima dag om te gaan wandelen. De keus valt op Riegrova Stezka, het reigerpad of ook wel het gouden pad van het Boheems Paradijs genoemd. De wandeling volgt grotendeels de rivier de Jirza en is een kleine 10 kilometer lang. We starten om ongeveer half 1 en al vrij snel bevinden we ons op de smalle paadjes en bruggetjes die de rivier volgen. Dan weer beneden vlak langs het water, daarna weer hoger langs de rotsen en door de bossen. Het is een niet al te moeilijke wandeling die eindigt bij een oude elektriciteitscentrale die nog steeds de stroming van de rivier gebruikt om stroom op te wekken.
We zijn nu ongeveer op de helft en verlaten de rivier rechtsom richting Semily waar de auto staat. Vrij snel wacht ons een grote verrassing: een steile klim de bossen in. En een andere verrassing is dat die steile klim een behoorlijk eind aanhoudt. En nog een verrassing is dat die steile klim over soms behoorlijk smalle paadjes en richels gaat die schuin naar de afgrond aflopen. Kortom: het ontspannen loopje waarmee de wandeling begon verandert in klauterpartijen waarvoor behoorlijk gebikkeld en gezweet moet worden.
Uiteindelijk komen we boven maar dan blijkt dat naar beneden een bijna even grote heksentoer is. Kijk maar naar het profiel van deze wandeling.
Maar naarmate we de auto dichter naderen wordt het landschap weer vriendelijker. Met zure benen en zere voeten, en zo’n 2300 kilocalorieën armer komen we 4,5 uur na vertrek beneden (extra gegevens JH: hartslag gemiddeld 102 en max. 150; prima conditie dus). Het was een mooie tocht vol verrassingen.
Op donderdag mogen we van de inspanning uitrusten. Johan en Lidie vertrekken vrijdag weer naar huis en moeten dus wel weer een beetje fit zijn. Donderdag viert Johan (zoals de traditie vereist) zijn verjaardag op de camping. Conny heeft dit keer echte slingers voor aan de tent meegenomen en ’s ochtends gaan we sjiek taartjes eten. We sluiten de dag af met een etentje in een restaurant waar we vorige week ook geweest zijn en dat ons prima beviel. Ook dit keer was het weer lekker.
Vrijdagochtend pakken Johan en Lidie tussen de hoosbuien door de auto in. Iets na 11 uur vertrekken ze richting Duitsland. Conny en JH blijven, zoals altijd verweesd achter.
Het was weer een enerverende vakantie die eindigde met weer een natte tent mee naar huis!
Na vertrek besloten we om in een keer naar huis te rijden en om 22.30 waren we weer in woerden.
Voor jullie nog een mooie vakantie met veel zon!